زندگی نامه پســـــــــــــــــــــــــــــــــر طــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــلایی

الســلام علیک یا رقیه بنت الحسیــــــن(ع)

در پی بازی  تیم  فوتبال پرتغال با تیم فوتبال اسرائیل،  خبری در شبکه های اجتماعی مبنی بر خودداری کریستیانو رونالدو از تعویض پیراهنش با بازیکن اسرائیلی و نشان دادن حمایتش از فلسطین با این حرکت منتشر شده است.

من که هستم...تو کجایی؟


مثل هـــــر بـــار بــــرای تــــو نــــــوشتم:

دل من خــــون شــد ازین غم، تـــــو کجـــــایی؟

و ای کاش کـــــه این جمعــــه بیـــایـــی!

دل من تاب نـــدارد، همـــه گــــویند به انگشت اشــــاره

مگـــــر این عــــاشق دلسوختــــه اربــــاب نــــدارد؟

تــــو کجــــایی؟ تـــــو کجـــــایی...

و تـــــو انگــــار به قلبم بنویســــی:

کـــــه چـــــرا هیچ نگوینـــــد

مگـــــر این منجـــی دلســــوز ، طــرفــــدار ندارد ، کـــــه غریب است؟

و عجیب است

کـــــه پس از قـــــرن و هـــــزاره

هنــــوزم کــــه هنـــــوز است

دو چشمش بــــه راه است

و مگــــر سیصد و انــــدی نفـــــر از شیفتگانش ، زیــــاد است

کــــه گــــــویند

بـــــه انــــدازه یک « بـــــدر » علمــــــدار ندارد!

و گــــویند چــــــرا این همـــــه مشتــــاق ، ولـــــی او سپهش یـــــــار ندارد!

جــــــواب امـــــام زمـــــان:


تــــــو خـــــودت!

مـــدعی دوستــی و مهـــر شدیــدی کـــه بـــه هــــر شعــــــر جـدیـدی

ز هجــــــران و غمم نالــــه ســــرایی ، تـــــو کجـــــایی؟

تـــــو که یک عمـــر سرودی «تـــــو کجــــــایی؟» تـــــــو کجـــــایی؟

بـــاز گـــویی کــه مگـــر کاستی ای بـــُد ز امــامت ، ز هــــدایت ، ز محبـــت

ز غمخـــــوارگــــی و مهــــر و عطــــوفت

تــــو پنداشته ای هیچ کســــی دل نگـــــــران تـــــو نبــــــوده؟

چــــــه کسی قلب تــــــو را سوی خـــــــدای تــــو کشـــانده؟

چــــه کسی در پی هـــــر غصه ی تـــو اشک چکـــــــــانده؟

چــــــــــه کسی دست تـــــــو را در پس هــــــر رنج گـــرفته؟

چــــه کسی راه به روی تـــــــو گشوده؟

چــــه خطرهـــــا به دعــــــــایم ز کنار تــــو گـــــذر کـــــــــــرد

چـــه زمان هـــا کــه تـــو غـــافل شدی و یــار به قلب تــــو نظــــر کــــرد...

و تـــــــو با چشم و دل بستـــه فقط گفتی...

تــــو کجــــایی!؟ و ای کــــاش بیـــــایی!

هــــر زمان خــــواهش دل بـــا نظــــر یـــار یکــــی بـود، تــــو بـــــودی...

هــر زمــــان بــــود تفاوت ، تـــــو رفتی ، تـــــو نمــــاندی

خـــواهش نفس شده یـــــار و خـــــدایت

و همین است کـــــه تاثیــــر نبخشند به دعـــــایت

و بـــه آفــــاق نبردند صـــدایت

و غریب است امـــــامت

من کــــــــه هستم ، تـــــــو کجــــــایی؟

تـــــــو خودت کــــــــاش بیـــــایی

بــــه خودت کــــاش بیـــــایی...!

واین خواننده به ظاهر با حجاب آکادمی موسیقی کیست؟

تروریستهای مسلح سوریه موسوم به ارتش آزاد در جنایتی دیگر بالگرد امدادرسان سوریه را که برای انتقال مواد غذایی به روستاهایی تحت محاصره را هدف قرار داده و سرنشینان آن را به طرز فجیعی به قتل رساندند.

براساس گزارش ابنا، این بالگرد که با ۸ امداد رسان و سرباز در نزدیکی استان ادلب هدف قرار گرفت و سقوط کرد.

تروریستها به این جنایت اکتفا نکرده و  سر خلبان و دیگر خدمه این بالگرد را جدا کرده و اجساد آنان را سوزاندند.

در تصویر زیر که از سوی گروه تروریستی ارتش آزاد منتشر شده، یکی از تروریستها سر بریده شده خلبان بالگرد را بر روی اجاق کباب پزی قرار داده و با آن عکس یادگاری می گیرد. این جنایت نهایت بی رحمی تروریست‏ها و لذت بی اندازه آنان از کشتار مردم بی دفاع را نشان می دهد.

عكس در ادامه مطلب

نقطه عشق

(بسم الله الرحمن الرحیم)
چندی پیش خبری تحت عنوان "یاران امام زمان (عجل الله تعالی  فرجه) سایت راه اندازی کردند!" منتشر گشت که در آن از یک مدعی دروغین به نام "احمد الحسن الیمانی" نام برده شد.روز گذشته سایت این مدعی دروغین که تعدادی از شیعیان عراق را به گمراهی کشیده بود، توسط گروهی از هکرهای شیعه که خود را "شرکت جومی" معرفی کرده اند، هک شد.

لازم به ذكر است اشخاص مطرحي از جمله عبد الله هاشم سازنده مستند معروف The Arrivalsبه اين گروه ملحق شده بود!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

هکرها پس از هک کردن این سایت، بر روی صفحه نخست آن به زبان فارسی نوشته اند: این انجمن به دلیل تبلیغ برای "احمد الحسن" مدعی دروغین یمانی موعود و توهین به مراجع گرانقدر عالم تشیع هک و از دسترس خارج شده است.گفتنی است علاقمندان می توانند با مراجعه به آدرس اینترنتی

http://www.zone-h.org/mirror/id/19506283

صفحه این سایت پس از هک شدن را مشاهده کنند.

منبع:سايت سايبري 313

اللهم عجل لوليك الفرج

بهش گفتم: امام زمان (عج) رو دوست داری؟
گفت: آره ! خیلی دوسش دارم گفتم: امام زمان حجاب رو دوست داره یا نه؟
گفت: آره!
گفتم : پس چرا کاری که آقا دوست داره انجام نمیدی؟
گفت: خب چیزه!…. ولی دوست داشتن امام زمان عج به ظاهر نیست ، به دله
گفتم: از این حرف که میگن به ظاهر نیست ، به دله بدم میاد گفت: چرا؟
براش یه مثال زدم: گفتم: فرض کن یه نفر بهت خبر بده که شوهرت با یه دختر خانوم دوست شده و الان توی یه رستوران داره باهاش شام می خوره. تو هم سراسیمه میری و می بینی بله!!!!
آقا نشسته و داره به دختره دل میده و قلوه می گیره. عصبانی میشی و بهش میگی: ای نامرد! بهم خیانت کردی؟
بعد شوهرت بلند میشه و بهت میگه : عزیزم! من فقط تو رو دوست دارم.
بعد تو بهش میگی: اگه منو دوست داری این دختره کیه؟
چرا باهاش دوست شدی؟ چرا آوردیش رستوران؟
اونم بر می گرده میگه: عزیزم ظاهر رو نبین!
مهم دلمه!
دوست داشتن به دله…
دیدم حالتش عوض شده
بهش گفتم: تو این لحظه به شوهرت نمیگی: مرده شور دلت رو ببرن؟
تو نشستی با یه دختره عشقبازی می کنی بعد میگی من تو دلم تو رو دوست دارم؟
حرف شوهرت رو باور می کنی؟
گفت: معلومه که نه!
دارم می بینم که خیانت می کنه ، چطور باور کنم؟
معلومه که دروغ میگه گفتم: پس حجابت….
اشک تو چشاش جمع شده بود روسری اش رو کشید جلو
با صدای لرزونش گفت: من جونم رو فدای امام زمانم می کنم ، حجاب که قابلش رو نداره
از فردا دیدم با چادر اومده
گفتم: با یه مانتو مناسب هم میشد حجاب رو رعایت کرد!
خندید و گفت: می دونم !
ولی امام زمانم چــــــادر رو بیشتر دوست داره
می گفت: احساس می کنم آقا داره بهم لبخنــــــــــد می زنه…

منبع:http://www.saaer.blogfa.com

به اسرائیل کمک نکنید!!!!!!!

بسم الله الرحمن الرحیم
باسلام خدمت منتظران گرامی

سی‌ان‌ان و بی‌بی‌سی تمام برنامه‌هایِ خود را قطع کردند و مستقیماً دودی را که از امپایراستیت بلند می‌شد نمایش دادند. سی‌ان‌ان پایِ تصویر نوشته بود: «تهدیدهایِ ایران عملی شد؛ جنگی فراتر از مرزها». اما رهبر،منتظرِ خبرِ دیگری از انگلستان بود تا بعد از آن به رئیس جمهور و دبیرِ شورایِ امنیتِ ملی مأموریتِ مذاکره با امریکایی‌ها را بدهد. وقتی همه مبهوتِ دودهایِ امپایراستیت بودند، ساعتی در ساختمانِ نخست‌وزیری در لندن تیک تاک می‌کرد و بمبِ کنارش را به انفجار نزدیک می‌کرد.

مرد فقیرى بود که همسرش از شیر گاوشان کره درست میکرد و او آنرا به تنها بقالى روستا مى فروخت.
آن زن روستایی کره ها را به صورت دایره های یک کیلویى مى ساخت و همسرش در ازای فروش آنها مایحتاج خانه را از همان بقالی مى خرید.
روزى مرد بقال به وزن کره ها شک کرد و تصمیم گرفت آنها را وزن کند.
هنگامى که آنها را وزن کرد، دید که اندازه همه کره ها ۹۰۰ گرم است.
او از مرد فقیر عصبانى شد و روز بعد به مرد فقیر گفت: دیگر از تو کره نمى خرم، تو کره ها را به عنوان یک کیلویی به من مى فروختى در حالى که وزن آن ۹۰۰ گرم است.
مرد فقیر ناراحت شد و سرش را پایین انداخت و گفت: راستش ما ترازویی نداریم که کره ها رو وزن کنیم ولی یک کیلو شکر قبلا از شما خریدیم و آن یک کیلو شکر را به عنوان وزنه قرار دادیم .

با تشکر از دوست خویم آقا جواد که این مطلب رو برام فرستاد.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ، این متن از روی گفته های یکی از دوستان کریمی تنظیم شده. هر چند شاید شماره 8 پرسپولیس دوست نداشته باشد که کسی این متن را بخواند اما ننوشتن از کاری که او کرده هم درست به نظر نمی رسد:

با علی [کریمی] رفته بودیم بانک. برای یک کار اقتصادی لازم بود از حساب پول برداریم. در بانک همه او را می شناختند. از مسئول باجه بگیر تا رییس بانک همه با او خوش و بش می کردند. رئیس بانک و مسئول یکی از صندوق ها از آن استقلالی های تیر بودند. از همان اولی که وارد بانک شدیم با کریمی کل کل کردند تا لحظه ای که بیرون برویم.

علی [کریمی] باید 4 میلیون و 700 از بانک برمی داشت. برای کاری که می خواستیم انجام دهیم حداقل پول لازم همین بود. پول را که گرفت از بانک خارج شدیم. هنوز خیلی از بانک دور نشده بودیم که یک پیرزن را گوشه خیابان دیدیم. به نظر گدا می آمد. می دانستم که علی [کریمی] دست به خیر دارد.

 سریع کنار زد و سراغ پیرزن رفت. طفلک نای حرف زدن نداشت. نه پول می خواست نه کمک؛ فکر کنم از حال رفته بود. به او کمک کردیم که از جایش بلند شود. نایلون داروهایش کمی آن طرف تر افتاده بود. علی [کریمی] داروهایش را به او داد و با اصرار سوارش کرد که به خانه اش برساند.

خانه شان قدیمی بود وارد خانه شدیم، همسر پیرزن هم روی یک تکه پتو خوابیده بود. علی به پیرزن نزدیکتر بود و با او حرف می زد. زیاد از حرف هایی که می زدند سردر نمی آوردم. پیرمرد و پیرزن را تنها گذاشتیم و از خانه بیرون آمدیم. در مسیر برگشت اصلا حرف نمی زد. مشخص بود که حوصله ندارد.

به پمپ بنزین رفتیم که بنزین بزنیم. بعد از اینکه بنزین زدیم، علی از مسئول پمپ پرسید کارت خوان دارند یا نه. مسئول کلی تعارف کرد و گفت که نمی خواهد پول بگیرد اما کارت خوان نداشتند. من به جای او پول بنزین را حساب کردم.

پیش خودم می گفتم نگاه کن همین الان 4 میلیون پول گرفت نمی خواهد خرج کند. پیگیرش شدم که دنبال کارمان برویم. بیرون پمپ بنزین اما گفت امروز نمی خواهد این کار را بکند. کلی بهانه آورد و گفت که ظهر شده، آخرش هم گفت پول ندارد که بدهد. گفت که فردا کارمان را انجام بدهیم.

همین یک ساعت پیش 4 میلیون و 700 از بانک پول گرفته بودیم ولی معلوم بود که دیگر پولی در جیبش نمانده است. من که ندیدم علی پول ها را در خانه آن پیرمرد و پیرزن گذاشته باشد. نمی دانم آنها تا الان پول ها را پیدا کرده اند یا نه. اصلا فهمیده اند که این پول ها را چه کسی آنجا گذاشته. خیلی راحت از هم خداحافظی کردیم و جدا شدیم.

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان - تماشا